Als ik dat had geweten…

Je kunt je niet voorbereiden op het moederschap. Je kunt niet weten hoe het is, tot je het zelf mee hebt gemaakt. Hoe goed je je ook inleest en voorbereidt. En in het begin vond ik het best wel pittig.

Van dagenlang de tijd voor jezelf naar geen moment meer voor jezelf. Van uren op de bank series kijken naar aan de lopende band luiers verschonen, voeden en troosten. Van lang leve de vrijheid naar aan huis gekluisterd zitten. Het is nogal wat!

Overweldigend

In het begin vroeg ik me wel eens af: Als ik dit had geweten, was ik er dan weer aan begonnen? En elke keer is het antwoord toch overtuigend ja! Want het is niet alleen overweldigend in de negatieve zin, maar toch ook vooral in de positieve. De liefde die je voelt voor je kind is met niets te vergelijken.

Niet willen missen

Toen Bente voor het eerst naar me lachte, was dat op dat moment het mooiste wat ik ooit had gezien. En zo zou het voor elke eerste gelden: eerste keer omrollen, eerste keer schaterlachen, eerste hapje, enzovoorts. Ik had het nooit willen missen en ik had het zo weer gedaan, ook al is het niet altijd makkelijk.