Voor het eerst moeder, dat is best even wennen

Het verschonen van luiers, het maken van flesjes, het voorlezen van boekjes: daar ben je als moeder zó aan gewend. Maar de impact die het krijgen van een kind op je leven heeft, is groot. En dat is wél even wennen. Van het inleveren van je vrijheid tot nooit meer ziek kunnen zijn. 

Als nieuwe moeder is het even wennen ….

Grote verantwoordelijkheid

… dat de volledige verantwoordelijkheid van dat kleine wezentje op jouw schouders rust. Jij en je partner zullen hem moeten verzorgen, keuzes voor hem moeten maken en ervoor zorgen dat hij opgroeit tot een fatsoenlijk mens. Niemand anders zal dit voor je doen.

Volledig afhankelijk

… dat hij volledig van jou afhankelijk is. Als jij hem niet uit bed haalt, voedt of een schone luier geeft, zal hij (voorlopig) niet opstaan om dit zelf te doen. En dat besef kan soms weleens pittig zijn, vond ik.  

Baby bepaalt

… dat de kleine je dagindeling bepaalt. Het is niet altijd leuk dat de baby weer begint te huilen als je net even op de bank zit met een kop thee. Of dat je maar een paar uur per dag de kans hebt om de deur uit te gaan, omdat je afhankelijk bent van zijn slaapjes.

Gevolgen

… dat alles wat jij doet consequenties heeft voor hem. Wil je een nieuwe baan waarvoor je een dag meer moet werken, dan moet hij een dag (extra) naar de opvang. Koop je een nieuw huis, dan is dat het huis waar hij opgroeit. Maar ook op kleine schaal: ga je een keer laat naar bed, dan zit hij de volgende dag met een brakke ouder opgescheept.   

Kleine zorgen, grote zorgen

… dat je je altijd zorgen maakt. Over grote dingen (wat als hij ernstig ziek wordt? Wat als hij een geestelijke aandoening heeft?) maar ook over kleine dingen (krijgt hij wel genoeg eten? Had hij niet allang moeten kruipen? Is het normaal dat hij vijf keer per dag poept?) Dit gaat non-stop door. Ook als je aan het werk of uiteten bent.

Dáág vrijheid

… dat je je vrijheid hebt in moeten leveren. Zelfs als de baby bijvoorbeeld een weekendje bij je ouders is, moet je altijd met rekening met hem houden (op tijd weer thuis zijn, flesjes kolven voor tijdens je afwezigheid, enz.)

Nummer 2

… dat jij niet meer op nummer één staat bij je dierbaren. Dat je baby eerst een kusje van je man/ouders/vriendinnen krijgt en dan pas jij. En dat je soms niet eens gezien of gehoord wordt, omdat de baby alleen aandacht krijgt. Wat overigens helemaal terecht en begrijpelijk is, hoor. Maar toch is dat even wennen.

Ziek zijn kan niet

… dat ziek zijn geen optie meer is. Ook als je het liefst een hele dag zou verdwijnen onder de dekens heeft een baby eten, aandacht en af en toe een schone luier nodig. Helemaal erg: als je kind óók ziek is en je niet weet wat je eerst moet doen: zijn luier verschonen of naar de wc rennen 🙂   

Lees ook:

100x wat ik leerde in mijn eerste jaar als moeder

Lieve moeders: sorry!