Voor mama,  Zwanger zijn,  Zwangerschap

Help, over 3 maanden heb ik weer een baby

Nu ik zes maanden zwanger ben, wordt het steeds echter: over drie maanden heb ik weer een baby. Natuurlijk kijk ik ernaar uit, maar ik ben ook een beetje bang… 

Het lijkt wel gisteren dat ik op de zwangerschapstest een roze streepje zag verschijnen. En nu ben ik ineens zes maanden verder. Mijn buik begint aardig het formaatje ingeslikte voetbal te krijgen en ik heb een schoppende en draaiende liniaal (zo lang is-ie al) in mijn buik.

Drie maanden te gaan

Dat betekent dat ik over drie maanden – als alles goed gaat – onze zoon voor het eerst ga zien. Drie maanden, dat is niks. Drie maanden geleden was het september, dat lijkt wel gisteren. Dus voor ik het weet is het maart.

Hulpeloos hummeltje

Natuurlijk kijk ik er erg naar uit om hem eindelijk te zien en vast te houden en ook: om klaar te zijn met deze zwangerschap. Maar het idee van de verantwoordelijkheid over zo’n klein, hulpeloos hummeltje vliegt me soms ook een beetje aan.

Zwaar

Want waar ik bij Bente geen flauw idee had waar ik aan begon – ik had nogal een onrealistisch ideaalbeeld van het hebben van een baby – weet ik dat nu wel. En weet ik dat het bij vlagen erg zwaar kan zijn. Dat je jezelf tegenkomt, dat je relatie op de proef wordt gesteld, dat je leven even op losse schroeven komt te staan.

Slaaptekort

Om een klein voorbeeld te noemen: ik dacht dat je tussen elke voeding drie uur de tijd had om te slapen. Maar nee, de tijd die je besteedt aan de voeding, gaat daar mooi vanaf. En dat is die eerste dagen al gauw een uur, als je het geklooi met aanleggen, boertjes, spugen, ‘hoofdgerecht’ en ‘toetje’, luier verschonen enzovoorts meeteelt. En dan maar hopen dat je baby gelijk gaat slapen, zodat jij nog nét twee uurtjes slaap kan pakken.

Geen verrassingen

En zo zijn er nog tal van dingen waar ik écht niet op voorbereid was. En nu dus wel. En dat zijn dingen waar ik niet bepaald naar uitkijk. Maar, laten we het van de positieve kant bekijken: dat ik weet wat ik kan verwachten, heeft ook voordelen. Dat ik niet voor (zoveel) onaangename verrassingen kom te staan. Dat ik een beetje weet hoe baby’s werken. Dat ik weet wat ik moet doen bij krampjes, dat ik weet dat ze soms een groeisprong hebben, enzovoorts.

Alles is een fase

Daarbij ben ik nu ook gewend aan het moederschap in het algemeen: ik heb nu ervaren dat alle moeilijke dingen écht vanzelf weer overgaan (en helaas ook de leuke), en vaak sneller dan je denkt. Daarbij ben ik er al aan gewend dat het leven niet meer om mij draait, maar om mijn kind(eren). En dat mijn vrijheid en me-time beperkt is.

Dus, kom maar op met die baby. Maar wel pas over drie maanden, hoor.

Lees ook:

10x wat je echt nodig hebt na de bevalling

21x de beste tips voor nieuwe moeders

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge