Vier handen op een buik
Reviews,  Voor mama

‘Vier handen op één buik’: wát een heftige aflevering

Poeh. Ik moet zeggen dat ik altijd wel een beetje schrik van de verhalen uit het tienermoeder-programma ‘Vier handen op één buik’ (BNN), maar dinsdag vond ik het wel een héél heftige aflevering. 

Bekende moeder Patty Brard is in de aflevering van dinsdag 11 januari van ‘Vier handen handen op één buik’ gekoppeld aan Michelle (18). Samen met haar vriend Michaelangelo verwacht zij een meisje. Tijdens de zwangerschap is haar situatie al verre van ideaal: Michelle heeft een begeleid-wonen-kamer van 12m2, waar noodgedwongen ook de dakloze Michaelangelo bij in woont. Hij werkt twee dagen in de supermarkt, zij zit thuis.

Emotioneel geblokkeerdVier handen op een buik

Maar eigenlijk is het allerergste om te zien hoe emotioneel geblokkeerd Michelle is – ze toont geen enkele emotie. Michelles gedichten tonen de oorzaak daarvan: een waardeloze vader. Ook de relatie met haar moeder is niet best. Het stel heeft hun toevlucht gezocht in de kerk, waarvan ze wél steun krijgen. Als je dit ziet, vraag je je af: hoe kan zo’n beschadigd meisje ooit liefde geven aan een kindje?

Hoop

Mede dankzij de hulp van Patty gloort er rond de bevalling van Michelle hoop: het stel krijgt een woning toegewezen en Michaelangelo kan fulltime aan de slag in de supermarkt. Maar wat koopt hij van zijn eerste salaris? Een scooter. En een Nintendo. Terwijl Michelle lege flessen bij elkaar spaart voor als ze een keer geen eten kunnen kopen. Slik. Hoe kan dit stel de (financiële) verantwoordelijkheid voor een kindje dragen?

Onder toezicht

Na de bevalling van kleine Mylène wordt de situatie nog schrijnender. Zelfs onder continu toezicht van allerlei instanties blijken Michelle en Michaelangelo het ouderschap niet aan te kunnen. Het kindje komt niet voldoende aan en de ouders vinden het lastig om ’s nacht uit bed te komen voor een voeding of luier. Als ik dat hoor, breekt mijn hart. Zo’n hulpeloos, klein hummeltje…

Gebroken moeder

Uiteindelijk komt het zover dat Mylène uit huis wordt geplaatst, ten minste voor drie maanden. Wat achterblijft, is een gebroken moeder en een teneergeslagen vader. Uit foto’s en hun wekelijkse bezoek aan Mylène kunnen de ouders gelukkig opmaken dat hun dochter gezond en tevreden is. Desondanks – en dat is ook logisch – blijven ze strijden om hun kind terug te krijgen. Of dat uiteindelijk lukt, is niet in de aflevering te zien.

Wat is het beste?

Als ik deze situatie zie, vraag ik me af: wat is nu het beste voor zo’n kindje? Gesteund door allerlei instanties bij haar ouders blijven? Of uit huis geplaatst worden en opgroeien in een stabiel gezien? Ik kan er geen eenduidig antwoord op geven. Wat vinden jullie?

Je kunt HIER de aflevering van ‘Vier handen op één buik’ terugkijken.

Lees ook:

Ode aan vierling-ouders Alex en Anne van ‘Een huis vol’

Wat ik dus niet wist over de bevalling…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge