dagboek badbevalling
Dagboek van een verloskundige

Dagboek van een verloskundige deel 14: badbevalling

Verloskundige Sabine (25) beschrijft elke maand op Tipje van de luier haar belevenissen in ‘Dagboek van een jonge verloskundige’. In deel 14: ‘De kraamhulp lijkt de badbevalling maar niks te vinden.’

Bij de dienstoverdracht hoor ik van mijn collega dat er een barende is. Het gaat om Isabelle, zwanger van haar eerste kindje. Toen mijn collega er om 16:00 uur was, had ze 3-4 cm ontsluiting. Ze kon de weeën nog goed aan en redde het met haar man Luuk prima. Hij zou het bevalbad in de woonkamer gaan opzetten terwijl zij de weeën wegpufte. De afspraak was dat ik na de overdracht bij hen langs zou komen.

‘Ben je al in de buurt?’

Snel hoor ik van mijn collega de bijzonderheden voor de vier kraamvisites van de volgende dag en daarna ga ik op weg naar Luuk en Isabelle. Onderweg belt Luuk met de vraag of ik al in de buurt ben, want Isabelle heeft het zwaar. Ik ben er met 5 minuten en terwijl ik mijn spullen uit de kofferbak pak, ben ik benieuwd hoe ik ze aantref. Binnen is de woonkamer gezellig gemaakt met lampjes langs de servieskast en het bevalbad staat in het midden. Een van de twee banken is als bed opgemaakt, de andere kan ik gebruiken voor mijn spullen.

Lichte teleurstelling

De weeën zijn goed aanwezig maar Isabelle vangt ze super op. Na een halfuurtje is ze er aan toe om lichamelijk onderzoek te doen. Ze zit op 5-6 cm, voor hen een lichte teleurstelling, maar ik verwacht dat de vooruitgang snel zal gaan. Ik besluit te blijven, leg wat spulletjes klaar, noteer mijn bevindingen en help Isabelle waar nodig. Ze besluit een tijdje in bad te gaan. De intentie is om ook de baby in bad geboren te laten worden.

Afkeurende kraamhulp

Na een uurtje wordt het steeds zwaarder. Ik besluit alvast de kraamzorg te bellen. Als deze na drie kwartier arriveert, zie ik Heleen, de kraamverzorgende, een blik op het tafereel werpen. Ik denk van haar gezicht af te lezen dat ze het maar niks vindt, het bevalbad. Maar voor Isabelle werkt het prima, dus ik maak me geen zorgen. Isabelle zit tegen de rand aan, Luuk erachter. Heleen zit aan de ene kant en ik tegenover Isabelle.

Verschillende houdingen

Als Isabelle persdrang heeft, coach ik haar en geef aan wat ze kan doen. Heleen houdt zich op de achtergrond met over elkaar geslagen armen en zegt weinig. Na drie kwartier in verschillende houdingen in het bad te hebben geperst, geef ik aan dat het tijd wordt om even buiten het bad het te proberen. Heleen komt meteen in actie en staat klaar met handdoeken.

Baarkruk

Ik zet de baarkruk neer waar Isabelle op kan zitten met Luuk achter haar. Terwijl ze met twee handen haar buik vast houdt, loopt Isabelle naar me toe en zegt ondertussen ‘Ik voel hem zakken’. En ja hoor, zodra ze plaats neemt op de baarkruk zie ik buiten de wee al een stukje van het hoofdje. Drie persweeën verder is er een gezonde zoon. We verplaatsen naar de bank, waar het kersverse gezin bijkomt.

Rommel

In de keuken vraag ik Heleen of ze weleens eerder een badbevalling heeft meegemaakt. ‘Ja’, zegt ze, ‘dat geeft altijd zo’n rommel en is zo onhandig.’ ‘Ach’, is mijn reactie, ‘voor de barende is het warme water heerlijk ontspannend, en dat is het enige wat telt toch?!’ Heleen knikt kort en ik ga terug naar de woonkamer om baby Merijn na te kijken. Heleen volgt met een bord beschuit met muisjes.

Lees ook:

Deel 13: het ziekenhuis is vol
Deel 12: geen hartslag
Deel 11: uitgeputte mama
Deel 10: ‘Ik bel meteen een ambulance’
Deel 9: ‘Hoe kun je hier een baby krijgen?’
Deel 8: ‘Hoe haal je het in je hoofd?’
Deel 7: onverklaarbare verhoging
Deel 6: ‘Sacha perst, Bob ziet steeds witter’
Deel 5: ‘Oeps, ze heeft al 8 centimeter’
Deel 4: de nasleep van een miskraam
Deel 3: taalbarrière
Deel 2: vier bevallingen in één nacht
Deel 1: hoe een derde bevalling heel anders kan gaan

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge