Baby,  Pasgeboren,  Voor mama,  Wonen & Leven,  Zwangerschap

Best moeilijk: nooit meer alleen zijn

Zelfs als je even rustig op de wc zit wordt er ongeduldig op je deur geklopt. Als moeder ben je bijna nooit meer alleen. En dat vind ik  – iemand die graag alleen is – soms best moeilijk.

Ik heb lang getwijfeld of ik dit blog wel wilde plaatsen, omdat ik bang ben om over te komen of bestempeld te worden als een ondankbare en ontevreden moeder. Mijn collega (ook moeder) gaf de doorslag om het toch te doen, toen zij tegen mij zei: ‘Weet je wat ik best moeilijk vind soms? Dat ik nooit meer alleen ben.’ Ik slaakte een zucht van verlichting: ik ben niet de enige.

Kleine momentjes

Ik kan er erg van genieten als ik eerder wakker ben dan man en kind, en nog heel even in mijn eentje kan rommelen – al is het maar tien minuutjes. Of als zij nog niet thuis zijn als ik thuiskom van het werk, zodat ik alvast in alle rust kan beginnen met koken. Of als Maarten Bente meeneemt om te kijken bij het voetbal, zodat ik zondagmiddag even twee uurtjes alleen kan doen wat ik wil.

Neuspeuteren

‘Vroeger’ had ik elke vrijdag een dag helemaal voor mezelf. Dat was míjn dag. De dag dat ik met niemand rekening hoefde te houden. Dat ik kon doen wat ik wilde. Dat ik in ongezien in mijn neus kon peuteren. Heerlijk vond ik dat, want ik ben iemand die graag alleen is. Dat alleen zijn verdween met de komst van mijn prachtige dochter. Een kindje is er 24/7 en boeit het niet of jij een moment voor jezelf nodig hebt. Zelfs als je op de wc zit wordt er ongeduldig aan je deur geklopt (letterlijk).

Zeurpiet

Ik weet zeker dat sommigen van jullie nu denken: wat zeurt ze nou? En dat denk ik eerlijk gezegd zelf ook. Ik heb een gezond, lief en vrolijk kind. Voor ik het weet is ze de deur uit en zou ik willen dat ze nog voor de wc-deur op mij zit te wachten (bij wijze van spreken ;)). Maar het missen van het alleen zijn staat los van hoe blij ik met mijn gezin ben. Ik heb dat soms gewoon even nodig om op te laden.

Leukere moeder

Geef mij een paar uurtjes alleen en ik kan er weer helemaal tegenaan. Misschien is het egoïstisch, maar dan is dat maar zo. Ze zeggen altijd: je moet eerst voor jezelf zorgen voor je voor een ander kan zorgen. Nou, in mijn geval is het alleen zijn daar een belangrijk onderdeel van. Het zorgt ervoor dat ik een leukere moeder ben. Gelukkig heb ik een moeder en schoonmoeder die het niet erg vinden om soms een dag op te passen terwijl ik vrij ben. En een man die het geen probleem vindt om soms even alleen met Bente op pad te gaan. Dank daarvoor!

Herkennen jullie je in dit verhaal?

Lees ook:

Wat ik bij de tweede anders ga doen

Een kind heb je niet voor je straf, toch?

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge