Microbirthing? Wat is dat nou weer?

Je pasgeboren baby’tje insmeren met bacteriën uit je vagina: klinkt niet echt lekker. Toch schijnt microbirthing voordelen te hebben voor keizersnede-baby’s. Iets voor mij?

‘Misschien kun je je eens inlezen in microbirthing’, zegt de verloskundige. Tijdens een check-up hebben we het over mijn geplande keizersnede in maart. Na een paar seconden herinner ik het mij weer. ‘Dat is toch dat je je baby insmeert met bacteriën uit je vagina?’ vraag ik, een beetje lachend. Ik zie mijn man naast me van kleur verschieten.

Uitstrijkje

Ik heb ooit eens over microbirthing gelezen, maar verdrong die informatie toen weer snel. Want smakelijk is het niet. Na de keizersnede maakt iemand – dat kan jij zelf zijn of de arts – met een wattenstaafje een soort uitstrijkje van je vagina en anus. Dit wordt vervolgens op het gezicht, de mond en ogen van je pasgeboren baby gesmeerd.

Goede bacteriën

Getver, bah, waarom? Is misschien je eerste reactie. Nou, bij een natuurlijke bevalling krijgt je kindje automatisch die vaginale en anale bacteriën in zijn snufferd – of hij dat nou wil of niet. Hoe onsmakelijk ook: dat schijnt goed voor hem te zijn.

Vaginal seeding

Bij een keizersnede mist hij deze ‘ervaring’. En keizersnede-kindjes hebben vergeleken met vaginaal geboren kindjes een licht verhoogd risico op ziektes als diabetes, astma en obesitas. Het toepassen van microbirthing – oftewel vaginal seeding – zou hier een voordelige rol in kunnen spelen. Zo komen newborns alsnog in aanraking met het ‘microklimaat’ van de vagina (vandaar de naam), wat goed is voord de weerstand en tegen allergieën.

Gevaarlijke geboortetrend?

Klinkt aannemelijk. Maar als ik ga Googelen, merk ik dat de meningen onder deskundigen verdeeld zijn. Britse wetenschappers waarschuwen voor deze ‘gevaarlijke geboortetrend’, omdat door middel van microbirthing vrouwen ziektes waarvan ze niet weten dat zij ze hebben (denk aan chlamydia en herpes) kunnen doorgeven aan het kind. Daarbij stellen zij dat er weinig bewijs is dat microbirthing werkt.

What to do?

Mmmm… Lastige kwestie. De eerste bloedtest toen ik zwanger was wees uit dat ik helemaal gezond ben. Dus ik denk niet dat ik bang hoef te zijn dat ik ziektes doorgeef. Daarbij: ook al werkt het niet, het is slechts een kleine moeite. Ik niet eens te merken dat het uitstrijkje afgenomen wordt: mijn benen zijn tenslotte verdoofd. En werkt het wél: dan is dat toch mooi meegenomen? Of zou dit te kort door de bocht zijn?

Ik denk dat ik het eerst maar eens ga bespreken met mijn gynaecoloog.

Wat zou jij doen?