Waarom mijn EHBO-cursus aan baby's en kinderen hilarisch was (en ook wel leerzaam, hoor)

O, o, wat heb ik gelachen tijdens mijn mini-cursus EHBO aan baby’s en kinderen. En ook wel wat geleerd hoor…

Afgelopen week deed ik een spoedcursus EHBO aan baby’s en kinderen van Het Rode Kruis. Met drie van mijn mama-vriendinnen, een papa-vriend en 9 andere cursisten kregen we in 3 uurtjes de basisbeginselen gepresenteerd. Je leert o.a. wat je moet doen bij bewusteloosheid, verstikking en brandwonden, schaafwonden, breuken, hard vallen, etc. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen kinderen tot één jaar en vanaf één jaar.

Enge poppen

Het is niet alleen maar theorie: je moet ook oefenen op poppen (die er best wel eng uitzien met hun open mond, zoals je op de foto hierboven ziet. Mijn papa-vriend vond het helemaal niks, want die had al een angst voor poppen. Maar voor de foto hiernaast zette hij zich eroverheen).

Enerverend

Al met al was het een enerverende avond. Ik had niet verwacht zoveel lol te hebben tijdens zo’n ‘ernstige’ cursus als deze, maar ik heb in tijden niet zoveel gelachen. Of geprobeerd mijn lachen in te houden, eigenlijk.

Veel kennis

Dat kwam zo: onze cursusleider was een ontzettend lieve 65-plusser en had duidelijk veel kennis van zaken – hij had werkelijk álle nare dingen die hij behandelde al een keer meegemaakt – , maar het duidelijk overbrengen was zeg maar niet echt zijn ding. Zijn Powerpoint-presentatie vol spelfouten en gruwelijke plaatjes van stikkende en verbrande kinderen (die hij zelf ‘dia’s’ noemde), hielp niet echt mee. Hij had zelfs lappen tekst uit een forum voor moeders (’tippies van andere vrouwen’, noemde hij dat) in zijn presentatie geplakt.

Pak je vrouwtje maar lekker vast

En dan was hij in zijn uitspraken ook al niet te subtiel. ‘Pak je vrouwtje maar lekker vast’, zei hij tegen mijn papa-vriend die zijn (en mijn) mama-vriendin moest nep-heimlichgrepen. En, toen hij voordeed wat je moet doen als je zelf stikt, zei hij: ‘Je moet lef hebben, maar je gaat toch dood, dus je doet alles.’ Zo is dat.

Desalniettemin hebben we wel wat geleerd hoor. Bijvoorbeeld dit:

Dat het verlengstuk niet voor niets bij de Tripp-trapp kinderstoel zit. Als je kind zich tegen de tafel afzet, kan hij zo achterover kukelen (en dat was dus bij een van de cursisten gebeurd)
Dat je nooit brutaal moet doen op zo’n cursus, want dan ben je meteen de sjaak om alles voor te moeten doen met de cursusleider
Dat je bij verbranding altijd snel de luier van het kind uit moet doen, want die slaat warmte op (kijk, dat zijn nog eens tips waar je iets aan hebt)
Dat je kind ook ‘secundair’ kan verdrinken, als hij/zij veel water heeft binnengekregen (dit opperde overigens mijn mama-vriendin, niet de cursusleider)
Een mitella aanleggen tegenwoordig niet meer wordt aangeleerd: het ‘slachtoffer’ moet zijn arm gewoon zelf goed vasthouden en als een speer naar de huisarts of
‘heimlich’ bij kinderen

EHBO
Dat huishoudfolie handig is hij het afdekken van brandwonden voor je naar de huisarts of het ziekenhuis gaat
Dat je het verschil tussen een breuk en kneuzing/verzwikking kunt weten door je kind aan te laten wijzen waar de pijn zit: als hij het precies weet aan te wijzen, is het een breuk, anders is het een kneuzing of verzwikking.
Dat er een heel handige EHBO-app is van het Rode Kruis, die je precies vertelt wat je moet doen bij een ongeval

Geruststellend

Alle gekheid op een stokje: ik raad zo’n (mini-cursus) zeker aan. Het is ontzettend fijn en geruststellend om te weten wat je moet doen als je kind onverhoopt een kop thee over zijn been heen krijgt of zich verslikt in een druif. En, het is dus nog leuk ook! 😉